Kardiotokografia, czyli inaczej KTG to badanie mające na celu monitorowanie akcji serca płodu wraz z zapisem czynności skurczowej mięśnia macicy matki. Badanie to prowadzone przed porodem u kobiet, które wymagają intensywnej opieki przedporodowej.
Dzięki badaniu KTG możliwe jest wczesne wykrycie stanu zagrożenia życia płodu, a także podjęcie odpowiednich działań, na przykład wykonanie cesarskiego cięcia.
Badanie KTG obejmuje dwa typy badań, a mianowicie:
- tokografię – kontrolę czynności skurczowej macicy, co odbywa się przez zastosowanie specjalnego czujnika umieszczanego na brzuchu kobiety ciężarnej albo przez rejestrowanie zmian ciśnienia cewnikiem wewnątrz jamy macicy
- kardiografię – rejestrację akcji serca płodu z użyciem elektrokardiografu albo sondy USG z wykorzystaniem efektu Dopplera
Wskazania
Główne wskazania do wykonania badania KTG to ciąża po terminie, ciąża mnoga albo zagrożona, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu, nadciśnienie indukowane ciążą, a także choroba hemolityczna płodu.
Lekarz może zalecić jego wykonanie także wtedy, gdy kobieta wcześniej miała urazy brzucha lub pojawiło się u niej krwawienie z pochwy.
Najwcześniej badanie to prowadzone jest w 25. tygodniu ciąży, ale, jeśli nie ma konkretnych przesłanek, jest ono realizowane w okolicy planowanego porodu. Potem najczęściej należy powtarzać je co kilka dni aż do rozwiązania ciąży.
Przebieg badania
Badanie KTG średnio trwa koło 30 minut, ale może być ono wydłużone nawet do 60 minut przy konkretnych wskazaniach.
W trakcie badania na brzuchu kobiety lekarz umieszcza pasy z czujnikami – jeden z nich może być wprowadzony przez cewnik. Pierwszy ma na celu rejestrowanie bicia serca dziecka, drugi z kolei skurczów macicy. Wyniki badania prezentowane są na monitorze.
Liczba uderzeń serca dziecka podczas badania KTG powinna wynosić 110-150/160 uderzeń na minutę. Także określa się stosunek liczby uderzeń serca dziecka do skurczów macicy. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości lekarze mogą szybko zareagować.