Mięśniakami dna macicy określa się łagodne guzy, które narastają na narządach rodnych kobiet. Szacuje się, że mogą one występować nawet u co trzeciej, czwartej kobiety w wieku rozrodczym.
Mają postać kulistych zmian znajdujących się w obrębie macicy. Najczęściej mają do kilku milimetrów średnicy, ale mogą również być znacznie większe – diagnozuje się wtedy macicę mięśniakowatą. To zmiany nowotworowe o charakterze łagodnym, które bardzo rzadko powodują zezłośliwienie.
Objawy
W większości przypadków mięśniaki macicy nie dają żadnych objawów, niemniej mogą także wywoływać określone symptomy, na przykład obfite miesiączki, ból, ucisk na pęcherz moczowy, a nawet mogą prowadzić do niepłodności.
Najczęściej mięśniaki macicy mają podłoże genetycznie, czyli występują rodzinnie.
Rozpoznanie mięśniaków macicy ma miejsce na podstawie badania USG w gabinecie ginekologicznym.
Leczenie
Dobór odpowiedniej metody leczenia mięśniaków macicy jest przede wszystkim zależny od objawów, rozmiarów guza albo guzów, ich liczby, a także umiejscowienia. Pod uwagę ginekolog bierze także plany rozrodcze pacjentki.
W przypadku, gdy mięśniaki nie wywołują żadnych niepokojących objawów, nie wymagają żadnego leczenia.
Jeśli pojawiają się objawy, najczęściej leczenie mięśniaków macicy prowadzone jest farmakologicznie oraz operacyjnie.
Leczenie farmakologiczne jest wskazane w przypadku przeciwwskazań do operacji. To leczenie objawowe, które ma na celu zmniejszenie dolegliwości.
Operacyjne leczenie mięśniaków macicy stosowane jest w przypadku, gdy mięśniaki są duże lub dają konkretne objawy, na przykład ból czy krwawienia. Wówczas najczęściej stosuje się zabiegi histeroskopowe, czyli odbywające się przez pochwę. Wykonuje się także zabiegi laparoskopowe albo laparotomowe. W skrajnych przypadkach dochodzi do zabiegu usunięcia macicy. Jest ona stosowana wtedy, gdy mięśniaki są liczne i duże i przez to zagrażają zdrowiu kobiety.
Mięśniaki macicy mają tendencję do nawracania, dlatego też usunięcie zmian nie jest gwarancją braku następnych guzów.